reviradafeministapor Nelson G. Rodríguez Avilez
Re-créome na túa mirada. Mais non teño o poder. Aparecer. No teu mundo.
Do ser plástico. O produto da plasticidade. Ser ou non ser. É unha cuestión de permisos.
Móvome ao teu carón. Como unha ninfa. Enseñación e Agamben. Fantasmagoría.
Móvome canda ti na luz. Apagada de vez. Unha distopía ilexible.
Vémonos ao cruzar as portas. Da percepción selectiva. Dentro dunha caixiña. Que reduce
corpo e xénero. A vida ou morte.
Nas vidas á marxe. Móvome en calma. Porque as pantasmas non dan medo se non se
ven. Se non se len. Porque se fuxo continuamente o tempo e o espazo son meus.
Vémonos ao final da rúa. Estraños encontros con Sarah Ahmed. Seres non identificados. A
mitoloxía dos corpos ilexibles.
Inequívoca é unha sensación. A seguridade dunha forma. Do tamaño dunha caixa. Na que
tombar-nós a diario.
Re-Créasme na túa mirada.
_______________________________________________________________________
Nelson G. Rodríguez Avilez.
Camiño entre lusco e fusco, no silencio das aparicións. Participo da docencia como forma de activismo e semente de futuro.
Estudei filoloxía inglesa para terminar descubrindo unha porta aos mundos da corporeidade e a disidencia queer.
Aske, a miña cadela, acompáñame no nomadismo.